Interview: Els werkt als administratief medewerker bij ActieDorpen Roemenië Vlaanderen vzw
Els is een jongedame uit Geel in de Antwerpse Kempen, geboren in 1972. Ze volgde de opleiding secretariaatsmanagement-talen aan de hogeschool van Geel. Els heeft een aandoening van de spieren. Dit belette haar niet om zelf stappen naar werk te zetten.
Els, waar werk je momenteel?
Momenteel werk ik als administratief medewerker bij ActieDorpen Roemenië Vlaanderen vzw (ADRVlaanderen). We zitten in de Korte Begijnenstraat te Turnhout. De mensen van Beweging.net, PIT (Familiehulp) en Pasar (het vroegere Vakantiegenoegens) delen dezelfde verdieping. Ik werk halftijds. Mijn vaste dagen zijn woensdag en donderdag en om de twee weken ook op vrijdag. Ik heb twee collega’s, we zijn dus een kleine groep. Ieder heeft z’n eigen takenpakket, maar we werken ook samen aan projecten.
Wat doe je precies?
Voornamelijk basisboekhouding (facturen betalen, debetnota’s maken). De loonadministratie is ook één van mijn taken. Op het einde van de maand geef ik de gewerkte uren door van mijn collega’s en mezelf aan Acerta mbv Acerta Twist (online applicatie van Acerta). Zij berekenen dan automatisch het loon en we krijgen dan de afrekening.
Verder houd ik de archieven bij van onze groepen die actief zijn in Roemenië, ik help mijn 2 collega’s met andere taken zoals reserveren van lokalen… Via het programma SISCA opgesteld door de Vlaamse Overheid) vullen wij allemaal onze werking van het afgelopen jaar in. Dit is zeer belangrijk naar subsidies toe. Dit moet gebeuren voor 1 april van het volgend werkjaar. 2 x per jaar moet ik ook aanwezig zijn op een zaterdag. In maart houden wij een Algemene Vergadering, waarbij wij het jaarprogramma voorstellen en de begroting voorleggen. Elk jaar in november houden wij ook een Contactdag. Dat is een dag waarbij wij alle groepen die lid zijn van ADR-Vlaanderen, uitnodigen om ervaringen uit te wisselen… Wij hebben elk jaar een ander thema die we die dag toelichten aan de hand van een presentatie of er komt een gastspreker langs.
Hoe ben jij bij je huidige werkgever terecht gekomen?
Door zelf te solliciteren op hun vacature voor administratief medewerker. Zij zochten een halftijdse collega om hun (kleine) ploeg te versterken. Na een schriftelijke proef en sollicitatiegesprek werd ik, tot mijn grote verbazing, aangenomen. Er waren 70 kandidaten.
Kan je kort iets vertellen over je handicap?
Sinds mijn geboorte heb ik een lichamelijke handicap. Ik heb problemen met mijn spieren en gewrichten waardoor ik mijn armen en benen moeilijk kan plooien. Ook heb ik een verminderd zicht en gehoor. Voorlopig is alles stabiel. De dokters weten niet echt of het progressief is.
Heb je op voorhand iets over je beperking verteld voor je op gesprek ging?
Neen, ik heb daar bewust niets over gezegd want in het verleden heb ik daar negatieve ervaringen mee gehad. Ik heb mij vroeger ingeschreven in interimkantoren en de bemiddelaar van VDAB raadde mij aan om mijn handicap te vermelden zodat de interim rekening kon houden met het soort werk dat ze mij dan kunnen aanbieden. Ik heb mijn handicap dus vermeld op voorhand met als gevolg dat ik nooit meer iets heb gehoord van de interim.
Zijn er bepaalde aanpassingen gebeurd?
Ja, men heeft het slot van de glazen inkomdeur om in het kantoor te geraken op armhoogte geplaatst. Eerst stond het slot helemaal beneden, tegen de grond. Ik kon de deur niet losmaken, omdat ik niet aan het slot kon. Bukken lukt niet. En als de lift het niet doet, dan mag ik thuis werken. Vier verdiepingen met de trap is wel wat veel voor mijn stramme benen. De aanpassing van de deur is er eigenlijk toevallig gekomen. Telkens wanneer ik als eerste op het werk aankom of als collega’s verlof hebben, dan moet ik zelf de deur openen en dat bleek een probleem te zijn. Dus het in de hoogte verplaatsen van het slot was een haalbare oplossing. Deze aanpassing heeft de beheerder van het kantoorgebouw (Beweging.net) zelf betaald, dus zonder tussenkomst van VDAB.
Was je werkgever op de hoogte van de subsidies (VOP)?
Mijn vorige werkgever was zeker en vast op de hoogte, het bleek achteraf zelfs dat hij mij enkel in dienst had genomen omwille van de subsidies. Deze job had ik via GOB De Ploeg die deze werkgever hoogstwaarschijnlijk al op de hoogte had gebracht van de VOP. Maar het was voor mij en de werkgever een win-win situatie: ik had eindelijk terug werk en hij kon profiteren van deze subsidie. Mijn huidige werkgever (ADR-Vlaanderen) was niet direct op de hoogte van de VOP-premie. Wanneer ik mijn contract ging tekenen heb ik verteld dat zij recht hebben op een VOP. Ik heb dan de link van VDAB met info over de VOP doorgegeven. Nadien heb ik zelf aan mijn collega uitgelegd hoe je deze premie moet aanvragen. Dat heeft hij dan uiteraard ook gedaan.
Vroeger deed je beroep op een GOB (opleidingscentrum) en GTB. Ook deze keer?
Ik heb al verschillende diensten gepasseerd op dat vlak, zonder veel resultaat: GTB, VDAB-jobclub, GOB De Ploeg, GOB GOCI. Met GOCI heb ik persoonlijk niet zo’n goede ervaring: ik vond dat er onvoldoende rekening werd gehouden met mijn handicap, terwijl zij daarvoor toch gespecialiseerd zijn! Mijn coach en ik deelden niet dezelfde visie, waardoor ik er al voortijdig de brui eraan gaf en plots viel ook veel stress weg. Enkel met De Ploeg heb ik succes geboekt. Met hun hulp ben ik toch 2 jaar aan de slag geweest bij firma De Coninck uit Geel. Dit is een opleidingscentrum (heftruck, graafmachine, Ladingzekeren, VCA, EHBO, …). Maar voor mijn huidige job heb ik alles zelf gedaan, zonder enige vorm van coaching ofzo. En met succes. Ik heb mijn huidige werkgever gevraagd waarom ze mij hebben aangeworven en dat was o.a. omdat ik zelf als vrijwilliger werk (bij KVG Geel als voorzitter) en dit in mijn brief had vermeld, omdat mijn brief de juiste ervaring en motivatie weergaf en omdat ik al vrij veel afwist van de werking van ADR. Het had niets te maken met mijn handicap en/of de bijhorende subsidies.
Hoe is de relatie met je collega’s en directe overste?
De relatie met mijn collega’s en mede-collega’s van de andere organisaties van het 4de verdiep, verloopt uitstekend. Er heerst een warme, vlotte, collegiale sfeer! Je merkt dat deze mensen werken voor een “sociale” organisatie, ze staan open voor elke cultuur, voor mensen met een andere huidskleur én voor mensen met een handicap. Ik ben met mijn gat in de boter gevallen en hoop er nog lang te mogen werken!
Heb je nog een boodschap voor werkgevers, werkzoekenden en overheid?
Aan werkgevers wil ik graag meegeven om niet te veel te focussen op het uiterlijke (rolstoelgebruik, zichtbare handicap,….) maar om grondig te kijken naar wat de persoon concreet te bieden heeft. Ik heb al dikwijls ondervonden dat mensen (werkgevers, collega’s, …..) te veel kijken naar het uiterlijke en daardoor mensen geen kansen geven om te kunnen bewijzen wat ze waard zijn. Zo krijgen uiterst geschikte kandidaten dikwijls geen kans. Via een tijdelijk contract of IBO kunnen werkgevers veel beter zien wat voor vlees ze in de kuip hebben. Aan werkzoekenden wil ik graag meegeven om niet te snel op te geven. Vroeg of laat lukt het wel. Met of zonder hulp van één of andere dienst. Ik ben blij om te zeggen dat ik daar het levende bewijs van ben. De overheid wil ik meegeven om heel de regelgeving éénvoudiger te maken. Alles is versplinterd … Federaal, Vlaams, lokaal,… Wie kan daar nog aan uit. En als je als persoon met een handicap gaat werken, word je dikwijls ook nog financieel gestraft omdat bepaalde voordelen wegvallen. Een betaalde job hebben wil niet zeggen dat je handicap is verdwenen.
Els, heel erg bedankt voor de fijne babbel. En nog veel succes met je job bij ADR.
